IJsland
december 2011

 

Als ik op IJsland aankom is het duidelijk dat het sneeuwt, de sneeuwschuivers staan al te wachten tot de landingsbaan weer vrij gemaakt kan worden.

Het is een klein vliegveld en ik heb geen enkel probleem om de autoverhuur te vinden. Helaas heeft hij geen reservering op mijn naam liggen, maar op basis van mijn voucher levert dit nauwelijks oponthoud op. Er is nog wel enige verwarring omdat er een paar dagen eerder een auto is gehuurd door iemand met bijna dezelfde naam. Er zijn direct twee auto's beschikbaar, een polo of een swift 4x4. Ik krijg de Suzuki Swift 4x4 mee. Omdat het maar een klein vliegveld is wordt de auto niet gehaald maar wordt aangegeven waar deze ongeveer op de parkeerplaats staat. Het is niet meer dan 100 meter lopen. De auto zit onder de sneeuw.

Als ik bij de tweede rotonde na het vliegveld kom staat er een sneeuwscooter te wachten om de weg over te steken. De weg is alles behalve schoon en er wordt redelijk rustig gereden door al het verkeer. Lastiger is het om de borden langs de kant van de weg te lezen omdat deze ook vol zitten met aangewaaide sneeuw. Mijn hotel is zo gevonden. Grappig is dat er in de zijstraat waar het hotel staat twee parkeermeters staan, de rest is vrij parkeren. Ik zit een klein stukje lopen uit het centrum, een van de dingen die mij opvallen in het centrum van Reykjavik zijn de muurschilderingen/graffiti (zie enkele voorbeelden).

Na een dag Rekjavik, rij ik in het donker de stad uit, vooral in het begin is het erg wennen omdat veel richting borden pas op het laatste moment staan. Zodra je Reykjavik uit bent is er vrijwel geen verkeer meer. In elk geval hoef ik me geen zorgen te maken over de wegcondities, er ligt in elk geval sneeuw op de rijbaan. Sneeuwschuivers doen doorlopend pogingen om de weg weer schoon te houden. Ondanks hun zwaailichten zijn ze amper te zien, dankzij de aan de achterkant opgebouwde sneeuwlaag als ze je tegemoet komen zijn ze wel goed herkenbaar door het sneeuwgordijn dat ze opwerpen. 

Ik rij de zuidelijke ringweg richting Vik, als ik ter hoogte van de Skogarfoss ben is de weg bedekt met een laag ijs. Hoewel je hier redelijk goed over kan rijden kost het me op enig moment toch wat moeite om de auto op de weg te houden. Als ik ever later stop begrijp ik waarom. Zonder me vast te houden aan de auto zelf kan ik amper blijven staan of lopen. Ondertussen scheurt de lokale bevolking je moeiteloos voorbij schijnbaar zonder problemen. Ze rijden waarschijnlijk met spikes. 
Over deze ijsplaat bereik ik de afslag naar Ðryholas, op deze weg zit ik wat minder rustig op mijn (verwarmde) stoel. Ook deze bedekt met een dikke laag ijs en in tegenstelling tot de ringweg (op dit traject) is er geen brede grasstrook naast de weg maar aan beide kanten water (oké ijs). Het laatste stuk kan ik niet meer rijden, hier liggen er bevroren sneeuwbanken over deze weg. Ik keer de auto en loop het laatste stuk. Een goed uitzicht op het gat in de rotsen is niet te krijgen, hiervoor moet je de heuvel naast de parkeerplaats op. Zomers kan je dit rijden, maar nu lukt dat zelfs lopend niet. Ik beperk me dus maar tot een wat beperktere blik vanaf het uitzichtpunt bij de parkeerplaats (lees einde van de weg) en het grind strand. Gelukkig begint het te mot regenen en begin ik me erg zorgen te maken over het vervolg van mijn route. Dit is het enige punt geweest waar ik een temperatuur heb gehad van boven het vriespunt, enkele kilometers eerder was het nog min negen.
Ik heb inmiddels dus ook geleerd om de waarschuwingen van de Vegagerdin serieus te nemen, voor dit stuk was de aanduiding "spots of ice".

Doorrijdend langs Vik verlaat ik de ijsplaat om deze in te ruilen voor een zwaar besneeuwde weg. Er valt ook sprake van zware sneeuwval. Op een stuk van nog geen twintig kilometer heb ik dus achtereenvolgens zon, regen en sneeuw gehad en een temperatuurverschil van zo'n elf graden. In de buurt van Nupstaðir kom ik er achter dat deze gesloten is, iets wat mij vreemd voor komt als ik uit mijn herinneringen put. Er staat een groot hek voor de ingang van het parkeer terrein. Ik vermoed dat het particulier bezit is en allen zomers vrij toegankelijk is. Jammer. 

Door de zware sneeuwval zie ik de zin niet om door te rijden richting Skatafel. Hier had ik een wandeling willen maken richting een van de watervallen, door de omstandigheden lijkt dit me niet erg zinvol. Ik heb me er wel iets op verkeken hoe zwaar de omstandigheden zijn om te rijden en toch wel hoe beperkt het daglicht is, het grootste deel van de dag rij ik in het donker. Ondanks dat het volle maan is, is het 's nachts vaak geheel of gedeeltelijk bewolkt en echt goed donker. Te weinig zicht om veel plezier te beleven aan een wandeling. Omdat het me niet lukt om een hotel te vinden (het is heel dun bevolkt) slaap ik op de veranda bij het toiletgebouw van een camping. De camping zelf is gesloten en door de bevroren ondergrond besluit ik om maar geen tent op te zetten, maar de toiletten zijn nog steeds verlicht en binnen is er zelfs nog stromend water.

Ik ga verder naar Geysir en Gulfoss, hier ben ik inmiddels twee keer geweest maar het blijft de moeite om te zien en de omstandigheden zijn elke keer weer anders. Omdat van de ene naar de andere plaats rijden hier vrij veel tijd kost besluit ik bij hotel Geysir te overnachten. Ik krijg een van de bungalows die op het terrein staan, het gebruik van het buiten zwembad (gevuld uit de geothermische bronnen en hot tubs) zijn hierbij ingesloten maar het restaurant is gesloten. Ik ben dus aangewezen op de benzinepomp annex souvenir/kledingshop waarbij ik er ook op moet letten dat deze om zes uur sluit. De volgende stop is Þingvellir, hier ben ik helemaal alleen. Alleen zodra ik mijn auto parkeer komen er twee auto's langs die ook dezelfde parkeerplaats op rijden, de auto parkeren, uitstappen, weer instappen en vervolgens weer wegrijden. De parkeerplaats ligt op zo'n punt dat je er wel bewust naar toe moet zijn gereden. 
Opnieuw is het stralend weer, op het punt waar ik sta. Het is koud en het waait wel hard als ik later op een website kijk zie ik dat de whalewatch tochten zijn afgelast vanwege het slechte weer. Nog geen veertig kilometer verderop. Vanaf Þingvellir rij is langs de fjorden naar Bogarnes om vanaf daar weer terug te keren naar Reykjavik. Dit is een hele mooie weg langs ............

Mijn laatste dag wil ik eigenlijk een aantal plaatsen bezoeken op Reykjanes. Van mijn fietstocht een paar jaar geleden kon ik mij herinneren dat hier een aantal mooie kleine kerkjes lagen (in elk geval een), er nog een stuk is waar de scheiding van de continenten zichtbaar is en een geothermisch gebied ligt. Hoe verder ik van Reykjavik kom, hoe meer sneeuw er ligt. Bij de afslag naar Grindavik zijn er een paar shovels bezig om de afslag, rotonde en weg berijdbaar te maken. De aflag zelf is bijna niet te vinden. In Grindavik ligt er zoveel sneeuw dat het niet echt verantwoord is om de onverharde kustweg te rijden. Bovendien zou ik deze eerst nog moeten zien te vinden. De kortste weg vanaf Reykjavik die ik had kunnen nemen is al afgesloten en waarschijnlijk voorlopig niet meer te berijden voor een gewone personen auto. Als alternatief besluit ik maar om naar de Blue Lagoon te gaan die vlak bij Grindavik ligt. Ook hier zijn ze volop bezig om sneeuw te ruimen, het is in elk geval niet druk op de parkeerplaats staan er slecht een auto als ik aankom, als ik weg ga zijn daar niet meer dan vijf bijgekomen.

De laatste uren van mijn verblijf breng ik weer door in een bijzonder zonnig Reykjavik. 

Als ik 's ochtends vroeg naar het vliegveld rij, wordt er weer hard gewerkt aan het sneeuwvrij maken van de rijbanen.

 

 

Foto's
Kaarten
  • Island Topo voor Garmin GPS
  • Islandskort 1:300.000
    - Zuidoost IJsland
    - Zuidwest IJsland
    - Noordoost IJsland
    - Noordwest IJsland
Links
Tabel zonsopgang/zonsondergang in december
 

bron: www.timeanddate.com

 

 

Het weer